Otto Boele over De vijf van Vladimir Zjabotinski, een stilistisch briljante maar nu vrijwel vergeten roman, waarin de stad Odessa een glansrol speelt. Lees hier het hele essay.

De joods-Russische schrijver, journalist en vooraanstaande zionist Vladimir Zjabotinski (1880-1940) publiceerde in 1936 een bruisende roman over de dreigende assimilatie van de joden in Rusland aan het begin van de twintigste eeuw en de manier waarop dat gevaar zou moeten worden afgewend.

De vijf (1936) vertelt het aangrijpende verhaal van de familie Miljgrom, een chaotisch maar sympathiek gezin van gerussificeerde joden waarin de vijf kinderen in grote vrijheid opgroeien.

Tegelijkertijd is de roman een groots eerbetoon aan het bonte en multi-etnische Odessa van het late keizerrijk. De vijf is doortrokken van een melancholieke toon die is ingegeven door de wetenschap dat dit Odessa anno 1936 al onherroepelijk is verdwenen.

Samen met Isaak Babels Verhalen uit Odessa (1921-1923) vormt De vijf ontegenzeggelijk een hoogtepunt in de ‘Odessitische’ literatuur.