“Een campusroman over een academicus in wiens leven bijna alles mislukt. Een droevig verhaal over een ouder echtpaar in Hitlers Berlijn. Psychologische fictie over een vijandschap op leven en dood. Een huwelijkstragedie in Amerikaans suburbia, jaren vijftig. Een Kammerspiel over twee jeugdvrienden en het geheim dat hen scheidt.

U heeft ze vast herkend, de herontdekte klassieken van de 21ste eeuw. Bestsellers stuk voor stuk, nadat ze veertig, vijftig, zeventig jaar hadden liggen verstoffen – of liever, alleen gelezen werden door een handjevol kenners. Soms hadden ze een nieuwe vertaling nodig en een enthousiaste recensie, zoals Alleen in Berlijn van Hans Fallada of In de ban van de tegenstander van Hans Keilson. Soms waren ze gediend met een aanbeveling van een beroemde moderne schrijver, zoals Revolutionary Road van Richard Yates. En soms was het alsof de tijd er gewoon rijp voor was, zoals in het geval van Sándor Márai’s Gloed en natuurlijk John Williams’ Stoner.”

Zo begint Pieter Steinz zijn artikel over ‘Het eeuwig hongeren naar de klassieken’ in deze bijlage.