Over Nella Larsen (1891-1964) is weinig met zekerheid bekend, maar het grootste deel van haar leven werkte ze als (hoofd)verpleegkundige in o.a. New York, en gedurende ongeveer tien jaar was ze een van de sterren aan het firmament van de literaire beweging Harlem Renaissance.

Nellie Walker werd geboren in Chicago of New York. Haar moeder was van Deense afkomst en haar vader was een Afro-Amerikaan. Hij overleed toen Nellie twee jaar oud was en haar moeder hertrouwde met de Deen Peter Larsen, wiens naam Nella aannam. Voor haar blanke familie was Nellie een smet op het blazoen, maar ze mocht gaan studeren, onder meer aan de zwarte Fisk University in Nashville. Ook verbleef ze een tijd bij familie in Denemarken. Nella Larsen werd de eerste Afro-Amerikaanse vrouw die een ‘Guggenheim Fellowship for creative writing’ kreeg toegekend. Ze reisde van het geld naar Frankrijk en Spanje om aan haar derde roman te werken, Mirage, maar deze werd afgewezen door haar uitgever Knopf. Hierna verdween Larsen van de literaire radar. Het is onduidelijk waarom Larsen zich afkeerde van New York en haar vrienden van de Harlem Renaissance. Wellicht was er sprake van gekrenkte trots, misschien vanwege een – twijfelachtige en later ingetrokken – beschuldiging van plagiaat betreffende haar verhaal ‘Sanctuary’. Daarnaast was haar dramatische echtscheiding van de natuurkundige Elmer Imes in 1933 breed uitgemeten in de schandaalpers. Larsen zou uit wanhoop uit het raam zijn gesprongen, een gebeurtenis die overigens in verdraaide vorm in Passing voorkomt. Maar zoals met bijna alles wat Larsen betreft, blijft dit grotendeels giswerk.