Wiebes en Bloemen, die elkaar van hun studie kennen, hebben sinds 1978 samen meer dan twintig Russische werken vertaald, vooral van grote namen als Tsjechov, Sjalamov, Toergenjev en Gontsjarov. Daarnaast vertalen ze ook onafhankelijk van elkaar. De vertaalsters wonen in Leiden in dezelfde straat.

Voor het megaproject Oorlog en vrede kwamen ze wekelijks bij elkaar over de vloer. De een las een stuk vertaling voor, de ander luisterde of de zinnen lekker liepen en las de Russische tekst mee om eventuele vertaalfouten te ontdekken. Verschilden ze van mening, dan discussieerden ze erover. De verbeterde versie lazen ze daarna allebei nog eens helemaal over. ‘Een ijzeren formule,’ zegt Bloemen. Wiebes: ‘Ik sluit me daarbij aan.’

Bij ieder boek dat ze samen vertalen vinden ze gemakkelijk de juiste stijl en toon. Ze verschillen daarover zelden van mening. Hoe dat kan, weten ze zelf ook niet. Ze studeerden bij Karel van het Reve, die ze leerde te ‘vertalen wat er staat’. Van hem hebben ze in ieder geval eenzelfde vertaalopvatting meegekregen.