Sadegh Hedayat (1903, Teheran - 1951, Parijs) werd in een hoogopgeleide, aristocratische familie geboren, waardoor hij in het buitenland kon studeren. Na zijn studie schreef hij essays over onder andere het vegetarisme, een aanklacht tegen wreedheid tegen dieren, Franz Kafka, en theaterstukken en novellebundels. De blinde uil schreef hij pas later toen hij in India verbleef en gaf hij uit in eigen beheer. Hij slaagde er nooit echt in zijn draai te vinden in de maatschappij, en aan het einde van zijn leven keerde hij terug naar Parijs, waar hij in 1951 zelfmoord pleegde. Hij werd begraven op Père Lachaise.