Samuel Butler (1835–1902) ontliep zijn voorbestemming tot dominee door naar Nieuw-Zeeland te vluchten en na vijf jaar schapenteelt terug te keren voor een verdere loopbaan als huiskamergeleerde, vertaler, criticus, romancier, essayist en kunstschilder.

‘Butler is voorzover bekend de enige mens in de geschiedenis, die geliefd werd en zich eeuwigheidswaarde verschafte door zijn lang uitgesponnen vader- en moedermoord. Hij bracht de goede naam (en het was een heel goede naam) van zijn familie zo redelijk, zo geestig en humoristisch, en zelfs op zo’n gruwelijke wijze toch liefdevol om zeep dat hij zijn lezers ervan overtuigde dat hij een gerechtvaardige executie voltrok en niet zomaar een moord.’ - G.B. Shaw

Tijdens zijn leven verwierf hij bekendheid met ontluisterende analyses van de christelijke ethiek, kanttekeningen bij Darwins evolutieleer, vertalingen van Homerus’ werken en zijn roman Erewhon, een satirische aanklacht tegen de Victoriaanse maatschappij.

Zijn postume, autobiografisch geïnspireerde familiekroniek De weg van alle vlees rekent onzachtzinnig af met de hypocrisie van de Anglicaanse kerk, en wordt tegenwoordig gezien als zijn beste fictiewerk.