Van een uiterst jonge naar een overleden beroemde Italiaan: Delfini werd begin vorige eeuw geboren en overleed in 1963. Hij liet een zeer divers en klein oeuvre achter waaruit nu de sublieme verhalen zijn vertaald. Ze zijn duidelijk fictie maar ze schurken toch erg tegen het werkelijke leven van Delfini aan. De schrijver stamt uit een rijke familie met een gigantisch landgoed met meer dan twintig kamers waar hij dan doorheen zwierf. Echter in 1933 wat het kapitaal op en moesten ze het landgoed verkopen.

Delfini’s helden hebben allemaal eenzelfde soort verlies. Leven in vergane glorie en vergane passies. Koesteren oude liefdes of verloren verlangens. Het lijkt alsof niemand in de werkelijkheid leeft. Prachtige beschrijvingen roepen een grenzeloze weemoedigheid op.

Een soort Guy de Maupassant van de weemoed en zonder de frivoliteit.

Uit het Italiaans vertaald en van een nawoord voorzien door Anthonie Kee. (Uitgeverij Coppens en Frenks)